Miodunka plamista w uprawie agroleśnej z bzem czarnym w Lubelskich Ziołach

Pytacie, dlaczego warto wprowadzić to super zioło do uprawy.
Dawniej miodunkę zwano płucnikiem. Na jej związek z płucami wskazuje również jej nazwa łacińska Pulmonaria. Miodunka plamista i miodunka ćma mają działanie lecznicze. Nadają się również do produktów o dzialaniu prozdrowotnym i uważane są za super zioła. W przypadku obu miodunek surowcem zielarskim jest ziele zbierane podczas kwitnienia lub na jego początku.
Miodunka zawiera saponiny, flawonoidy, kwasy organiczne, śluzy, garbniki, sole mineralne, alantoinę, witaminę C oraz krzemionkę (2,5%). Dzięki znacznej zawartości śluzów korzystnie wpływa na drogi oddechowe, usuwa wydzieliny z górnych dróg oddechowych, wspomaga leczenie chorób płuc.
W mieszankach z innymi ziołami miodunkę stosuje się jako środek wykrztuśny oraz przy nieżycie oskrzeli. Stosuje się ja też przy dolegliwościach żołądkowych oraz jako środek przeciwbiegunkowy. Dzięki garbnikom ogranicza nadmierną pracę jelit. Z uwagi na właściwości ściągające wspomaga gojenie się ran. Ma działanie moczopędne i przeciwkamiczne. Miodunka ma też dużą zawartość polifenoli, które decydują o silnych właściwościach antyutleniających, co w literaturze przedmiotu zostało potwierdzone w oparciu o badania naukowe.
Z powodu tych właściwości ziele miodunki to cenny składnik nie tylko herbatek z gatunku beauty, ale również herbatek dla seniorów oraz preparatów stosowanych w profilaktyce schorzeń neurodegradacyjnych, takich jak demencja, parkinson i alzheimer.
Miodunka, jak nazwa mówi, jest rośliną miododajną, więc jej uprawa na surowiec zielarski przynosi też dodatkową korzyść w postaci produkcji bardzo wartościowego miodu.